Met 350 olifanten, 450 bizons en 100 verschillende vogelsoorten is het Kui Buri National Park de plek om wildlife en met name olifanten te spotten in Thailand. Ben jij een liefhebber van wilde dieren en wil je graag op safari in Thailand? Dan mag een bezoek aan Kui Buri National Park niet ontbreken tijdens jouw vakantie in Thailand.
‘99% kans om olifanten te zien’, ‘Ik heb wel veertig olifanten gezien’ en ‘In Kui Buri national park heb je de grootste kans om wilde olifanten te zien in heel Thailand’. Zomaar een paar zinnen die ik online tegenkwam als ik over Kui Buri National Park las. Dat moet goed komen, toch?
Al weken kijk ik uit naar onze olifantensafari in het Kui Buri National Park. Dit wordt de highlight van onze reis. Ik ga voor het eerst wilde olifanten zien.
Waarom het Kui Buri National Park?
Waarom ben ik zo enthousiast over Kui Buri National Park? De wilde dieren in dit park zijn nog echt wild. De dieren worden in hun waarde gelaten. Er wordt niet gestroopt en men helpt de natuur slechts een klein beetje om de wilde dieren te behouden. Zo is de organisatie Bring The Elephant Home bezig om nieuwe bomen te planten. Bomen die de olifanten zelf verwoest hebben worden vervangen. Ook zijn de rangers extra vijvers aan het graven zodat er in het regenseizoen meer water opgevangen kan worden zodat er hopelijk in het droge seizoen meer water overblijft. Als laatste kunnen bezoekers slechts in een heel klein deel van het park komen, zo hebben de olifanten ruimte genoeg om hun eigen gang te gaan. Wil je meer weten over verantwoorde activiteiten met wilde dieren of wildlife toerisme überhaupt een goed idee is? Ik schreef twee artikelen voor je.
Kui Buri National Park is dus de beste en meeste diervriendelijke plek om olifanten in Thailand te spotten. Een bezoek aan het Kui Buri National Park combineer je heel makkelijk met deze toffe reisroute door Thailand.
Onze olifantensafari in Kui Buri National Park
Wij bezoeken Kui Buri national park vanuit ons Numpuu Baandin in Sam Roi Yot. Voor 2000 Baht hebben wij heel de dag een auto met chauffeur tot onze beschikking. We hebben geluk: deze lieve man spreekt nog redelijk wat Engels en is bekend met het park. Hij weet dus meteen dat hij ons moet afzetten bij de wildlife watching area en niet bij het Kui Buri hoofdkwartier.
Veel te vroeg en als eerste komen we aan bij Kui Buri National Park. Ik wilde er zeker van zijn dat we een plekje hebben. Om de olifanten op hun gemak te laten zijn, mag dagelijks slechts een klein groepje toeristen naar binnen. We kopen onze tickets en na een uurtje wachten start om twee uur dan de safari.
Voordat we een gids toegewezen krijgen horen we nog dat ze net een net project zijn gestart. De gidsen zijn allemaal studenten die een opleiding toerisme volgen of hebben gevolgd waardoor ze allemaal Engels spreken, de ene beter dan de ander. Wat fijn! Ik las namelijk overal dat er bijna geen Engels sprekende gidsen waren. Onze gids Ohm spreekt een redelijk woordje Engels zolang we niet te moeilijke vragen stellen.
Wij vertrekken met de eerste truck het park in. Ik ben super enthousiast en zit vol met energie. Wat een mooie omgeving. Als een klein kind ga ik haastig op zoek en kijk ik van links naar rechts diep in de bosjes op zoek naar een olifant.
We rijden langs een houten huisje, het eerste uitkijkpunt volgens onze gids, maar er zitten geen olifanten zegt ze. Hè? Hoe kan ze vanuit een rijdende pick-up truck nu over een heuvel kijken? Mijn enthousiasme slaat over in teleurstelling of kan ik het irritatie noemen? De hoop om olifanten te zien neemt op deze manier snel af.
We rijden verder, al snel maakt de teleurstelling weer plaats voor enthousiasme. Iedere bocht die we doorgaan en ieder heuvel die we over rijden hoop ik op die kudde olifanten. Maar helaas so far alleen prachtige natuur en één blauwe vogel.
We komen aan bij het tweede uitkijkpunt. Een grote vlakte waar we wel de auto uit mogen. Zeker een half uur wachten we hier in de hoop dat er olifanten of bizons uit de bosjes komen.
Maar helaas…
Gaan we een wilde olifant zien?
Het is een erg warme en droge dag vertelt onze gids, eigenlijk is het geen goede dag om olifanten te zien. Ze zullen waarschijnlijk bij de vijver dieper in het gebied zitten, daar zit nog wel water in. Het klopt wat ze zegt. Wij zijn aan het eind van het droge seizoen in Thailand. Overal waar we zijn is het morsdroog. Vijvers en rivieren zijn leeg, ook in Kui Buri National Park zien we vooral lege plekken waar water in hoort te zijn.
Onderweg naar het volgende uitkijkpunt zien we een truck voor ons stilstaan en wijzen. We zijn wat langer bij het tweede uitkijkpunt blijven hangen, waardoor we niet meer de eerste zijn. Een kudde bizons in de verte, zeker een stuk of vijftien. Ze staan zeker op 150 meter afstand, maar ze zijn er wel. Wow, het eerste grote wildlife wat we zien.
We rijden door naar het volgende uitkijkpunt, de laatste volgens de gids. Weer een kleine teleurstelling, nu al? We stappen weer uit de truck en kunnen eigenlijk aan de reactie van de mensen die staan te kijken al zien dat ook hier geen wildlife te vinden is.
Onze gids neemt ons mee naar een termietenheuvel, zelfs daar zijn geen termieten te bekennen.
Gaan wij echt die één procent zijn die géén wilde olifanten zien in Kui Buri National Park? De moed zakt me steeds verder in de schoenen.
Zeker anderhalf uur blijven we bij dit uitkijkpunt. We mogen wat vrij rondlopen en met onze gids erbij mogen we ook een paar honderd meter verder lopen. Op een boel uitgedroogde olifantendrollen en een hoop kaalgevreten bomen na zien we niks.
Ondertussen zit bijna iedereen verslagen op een kluitje bij elkaar in de schaduw, de gidsen hebben weinig hoop en zelfs de ranger op de motor die een klein stukje vooruit was gereden om te kijken of hij olifanten zag was weer terug.
Ineens zien we het handjevol mensen en de ene gids die nog op de uitkijk staat heel uitbundig worden. Via de portofoon wordt er iets in het Thais gezegd. De gidsen en steeds meer mensen beginnen naar het groepje dat op de uitkijk staat te rennen. Wij kunnen natuurlijk niet achterblijven. Eenmaal aangekomen bij het uitzichtpunt kijken we verbaasd.
We zien niks, helemaal niks.
Blijkbaar heeft een bizon zijn gezicht laten zien, maar is waarschijnlijk door ons geluid geschrokken. Onze gids neemt ons weer een stukje mee de natuur in. Maar weer niks, ze doet zo haar best maar het wil niet lukken.
Via de portofoon hoort ze dat er op de terugweg meer bizons zijn gespot en vraagt of we deze willen zien, als we besluiten terug te rijden naar een eerder viewpoint kunnen we niet meer terug deze kant in. Wij stemmen in. En ja hoor, tientallen bizons verscholen in de bosjes. Wat een mooie dieren.
We zijn hier nog maar net aangekomen of de portofoon gaat te keer, we worden ingehaald door een truck met een superblije gids. Er is een olifant gezien bij het eerste uitkijkpunt.
‘’Go go!’’, zeg ik. Het is nog zeker vier kilometer rijden tot dat punt,hopelijk is de olifant er nog als we aankomen. We hebben een chauffeur die veilig en rustig rijdt, zoals het hoort, maar ik wil door, de olifant zien.
Een paar minuten voor we aankomen blijkt de olifant alweer weg te zijn.
Het zal toch niet, hoor ik nu echt bij die ene procent die geen olifant gaat zien?
Eenmaal aangekomen bij het eerste uitkijkpunt stappen we rustig uit. In de verte hoor ik blije stemmen, ik begin te rennen, daar is hij! Een wilde olifant, aan de rand van de vlakte op zeker tweehonderd meter, wat ben ik blij dat we een verrekijker hebben gehuurd.
Ik voel een traan opkomen, wat een magisch moment.
We mogen zo lang blijven als we willen, de olifant verdwijnt nog een paar keer maar komt steeds weer terug. Tot hij onze kant op komt lopen. Ik doe nog een vreugdedansje, we kunnen hem nu een stuk beter bewonderen. Een dik uur kijken we naar de olifant, het is nu echt tijd om terug te gaan, het park sluit tenslotte om zes uur.
Met een voldaan gevoel stappen we weer in de truck, onderweg kletsen we verder over het moment en kijken we nog wat rond. Wat staat daar links nou? Nog een olifant, verscholen tussen de bosjes op ongeveer honderd meter staat hij rustig te eten. Wat een afsluiter!
Misschien niet het verhaal van veertig olifanten of een olifant die de weg overstak, het is en blijft wildlife. Dan is er ook gewoon een kans dat je niks ziet. Dat hoort erbij. Dat neem ik voor lief als ik weet dat het wildlife ook echt een wild leven kan leiden.
Al met al een ervaring die ik voor geen goud had willen missen.
Openingstijden en entree Kui Buri National Park
Om ervoor te zorgen dat de dieren beperkt gestoord worden is het Kui Buri National Park dagelijks van twee tot zes uur open. Ongeveer twintig pickup trucks gaan het park in. Per groep krijg je je eigen bestuurder met gids, wij hadden daarom met zijn tweeën een eigen truck, er kunnen maximaal zes mensen in een truck.
De entree voor het park is tweehonderd baht per persoon, daarnaast betaal je 850 baht voor de truck als je bij de wildlife watching area begint. Begin je bij het Kui Buri National Park hoofdkwartier dan betaal je 950 baht per truck. Voor vijftig baht kun je ook nog een verrekijker huren. Ik was erg blij dat we dit gedaan hadden.
Hoe kom je in Kui Buri National Park?
Kui Buri national park ligt in centraal Thailand in de onbekende Prachuap Khiri Kn Provincie en wordt nogal eens overgeslagen door de toeristen. Erg jammer! Het park ligt op 285 kilometer van Bangkok. Hua Hin is de stad die het meest dichtbij ligt, vanuit hier is het ongeveer een uurtje rijden. De meeste reizigers gebruiken Hua Hin dan ook als uitvalsbasis voor een bezoek aan het Kui Buri National Park. Wijzelf verbleven iets zuidelijker in het Sam Roi Yot National Park.
Er rijden helaas geen bussen naar het park, je bent dus aangewezen op eigen vervoer, een auto of scooter huren of een chauffeur met bestuurder. De wegen zijn in dit deel van Thailand redelijk rustig, dus zelf rijden is prima te doen. Het is even wennen om links te rijden maar als je dat eenmaal hebt gedaan weet je niet beter. Een auto kun je via Sunnycars huren of in Hua Hin zelf.
Wil je een bestuurder met chauffeur, vraag je hotel of guesthouse dan om dit voor je te regelen. Zelf hadden we meneer Samphan als chauffeur. Een hele fijne meneer, ik heb zijn contactgegevens, mocht je willen, dan kun je mij altijd even een mailtje sturen voor zijn telefoonnummer. Wij betaalden tweeduizend baht voor een auto met chauffeur die heel de middag op ons wachtte.
Overnachten bij Kui Buri
Je kunt in het Kui Buri National Park overnachten. Je kunt hier een tent huren of zelf een eigen tent meenemen. Daarnaast zijn er eenvoudige hutjes te huur. Houd er rekening mee dat er verder helemaal niks te doen is in de omgeving. Er is niet eens een restaurant.
Of slaap net als wij in het Sam Roi Yot National Park. Wij overnachten in het Numpu Baandin guesthouse. Van hieruit kun je ook dit nationaal park verkennen. Als laatste kun je ook in Hua Hin overnachten, wij sliepen hier in het Hua Hin Grand Hotel. Dat is een hotel met zwembad op een paar honderd meter van het strand en het zwembad vandaan.
Wilde olifanten in Kui Buri National park
Het is gelukt, we hebben in Kui Buri National Park twee wilde olifanten gezien. Wanneer ga jij olifanten spotten in Thailand?
Dit artikel bevat een samenwerking en / of affiliate links: Wil je hier meer over weten, kijk dan bij de privacy verklaring.
